Avrupa Yeşil Mutabakatı, Paris Anlaşması ve bunların ticarete yönelik uygulamaları olan Karbon Ticareti, Sınırda Karbon düzenlemesi gibi düzenlemelerinin temel amacı küresel tüketimi azaltmak veya çevreye daha az zarar veren yöntemlere geçiş yapmaktır. Bu bakış açısıyla endüstride kullanılan malzemelerin tüketiminin azaltılması üretim maliyetlerini düşürmesi yanında yeşil büyüme için direkt vergi ve benzeri konularda ve dolaylı olarak da ekosistem hizmetleri aracılığıyla katkıda bulunmaktadır. Endüstride kullanılan malzemelerin miktarı ve türü doğru kullanılmaması durumunda hem üretim verimliliğini ve kalitesini düşürmekte hem de daha fazla girdi tüketilmesi anlamına gelmektedir. Bu konuda üretim süreçlerinde farklı türlere göre uluslararası kabul görmüş en iyi uygulamalar ve kurum içi tecrübeler kullanılarak insan faktörünü en aza indirerek otomasyon aracılığıyla kontrollü bir tüketim sağlanması ihtiyacı ortaya çıkmaktadır. Ayrıca her gün gelişen süreçlerde verimlilik artışı için ürünlerin doğru kullanımı ve miktarlarının analiz edilmesi gerekmektedir.